آز آدم حسابیای زیادی میشنوم این روزا که کار دولتی نیمکنن و حتی شاید یک مرتبه بالتر کسایی هستن که استعفا دادن یا دیگع قرارداد دولتی نمیبندن.
تصمیمم اینه که از ایران برم و هر روز بهش مصمم تر میشم.
دوتا دوست دارم که میپرستمشون و کارمند اداره هستن که خودمم قبل کرونا مربی ورزششون بودم.
تو این مدت تو صحبت هام باهاشون چیزی که زیاد ازشون شنیدم اینه که میگن ماااا با این پرستیژ و پول و جایگاه اجتماعی...
خیلی جدیدا رو این موضوع حساس شدم و به شدت عصبی میشم و حتی باعث میشه روزها از آدم ها فاصله بگیرم سر این قضیه.
به نظرم فرهنگ استبداد و دروغ روی همه تاثیر میزاره و انگار آدم با هر ادعایی از یه جایی به بعد سر میشه.فرهنگ توهم ما خوبیم و آسمونی و پاک.باورشون میشه آدما انگار.مطمئنم میخوام از این فرهنگ برم و روزی نرسه انقدر توش محو شم که بدون اینکه بدونم خودمم اون فرهنگ بشم.
- ۹۹/۱۰/۰۶