day1

امروز اتاقمو تمیز کردم و یکم دیزاینشو تغییر دادم

یکم درس خوندم

بیشتر کتاب خوندم و لایوای خوبی که دوست دارم تو اینستاگرام رو دیدم چون سعی کردم به خودم سخت نگیرم چون جمعه است دیگه

کلی از دست داداشم حرص خوردم چون خیلی تنبله

وسواس اذیتم کرد یکم یادم موند که فردا به دکتر بگم که این وسواسه درست نشده.

از این روزا بدم نمیاد.کلا از این چند وقته اخیر بدم نمیاد.با وجود چپ و راستایی که از دنیا خوردم ولی خیلی به نظرم اینکه تنها بودم و فکرای عمیق(در حد خودم)کردم خوشم میاد.

اتاقم و سبک زندگیم رو هر روز دارم پروداکتیوتر میکنم.

فعلا اتاقم،دفترکارمه،باشگامه،کتابخونمه،سینمامه،آرایشگامه

البته این مدت برام جنبه دفتر کار و کتابخونه اش مهم بوده.

خلاصه خداروشکر که امروز درس خوندم،اتاقم رو مفیدتر کردم،لایو آدمای خفن که قبل داستان کرونا چند ماه تو صف کلاساشون مونده بودم رو مجانی دیدم.

خداروشکر که ارتباطات انقدر گسترده و جالب شده و من این روزا از خونه میتونم حتی از آخرین اطلاعات مربیای مدلای ویکتوریاسیکرت هم بدونم.

خداروشکر که مجله های روز مربوط به رشته ام رو بالاخره پیدا کردم.

خداروشکر که امروز بالاخره از یه خانمی که مهندس عمرانه پرسیدم که چیکار کنم.

خداروشکر که بالاخره داره عشقش از قلبم میره و ارزشمندی خودم و انسانیت جاش رو میگیره.

خداروشکر که امروز نمیدونم اصلا به چه دلیلی به حسابم پول اومد.

تراوشات ذهنی یک قرنطینه شده

هنوز نمیدونم بین کاری که پولش خوبه و کاری که از خودت راضی ای کدوم بهتره.

به صورت کلیشه وار و شعاری میدونم که الان باید به خودم بگم که معلومه که کاری که شبا راحت سرت رو روی بالش بزاری بهتره و این حرفا چیه دختر و اینا.ولی خوب یا بد من کلی کار خوب تو زندگیم کردم که الان از انجام دادنشون پشیمونم...

خب البته با آگاهی الانم میدونم که اون کار خوبا از روی خواسته قلب و روانم نبوده و احتمالا برای خوب نشون دادن خودم،پذیرفته شدن،طرد نشدن و تایید طلبی و این داستان ها بوده.

خلاصه،من عاشق میکاپ و این داستانام و فکر کنم اولین نفراتی ام که صدف بیوتی رو فالو کردم و فک کنم ویدیوهای اولش رو حفظم رسما.

بعد از اون الناز گلرخ و کی و کی و کی.

جدی هم باهاشون پیش میرفتم ها،یعنی ویدیوهای آموزشی صدف بیوتی رو میزاشتم جلوم و پا به پا باهاش پیش میرفتم.

تا اینکه به یکی از مهربونای دنیا با اسم میکاپ بای سالومه رسیدم و برای اولین بار در عمرم شاید ظرف 1 ماه یاد گرفتم چطوری سایه بزنم اونم به چه قشنگی...

یادمه عروسی دختر عمم همه رفته بودن آرایشگاه،بعد من خودم و مامانم رو خودم درست کردم.بعد انقدر جفتمون تعریف از خود نباشه خوب شده بودیم که خدا میدونه.

خلاصه به این نتیجه رسیدم که کسایی مثل صدف بیوتی و اینافقط میخوان ما رو بکشونن دنبال خودشون و سرگرممون کنن.

وگرنه بالاخره کسی که با 1 استوری سالومه یه چیزی یادگرفت،با چند ماه تمرین با ویدیهای 40 دقیقه ای صدف یه چیزی میشد دیگه.

اصلا هم این نبود که بگی خب شاید صدف و امثالهم به تو بیس رو یاد دادن.

نهههههه به خدا

اونا فقط باعث میشدن من بیشتر گیج شم و خودم رو خیلی زشت درست کنم.

خلاصه

من میخوام تو ورزش بشم نگارا و سالومه.نه صدف و الناز.

امروز یه لایو خفن میدیدم از سمیرا و کوشیار و میگفتن تو فقط در صورتی میتونی یه نتفیلیکس جدید راه بندازی که همه چیییی توش مجانی باشه بعد حالا کم کم به درآمد زایی هم برسی.تو با یه ورزنی بهتر از نتفلیکس انتخاب نمیشی.فقط با خدمات رایگانه که میتونی جایگزین شی.

علی ایهاحال میخوام یه سرویس آنلاین خیلی کاربردی مجانی داشته باشم.با شعار سلف کر و خوش هیکلی برای همه.قطعا دوست دارم ازش پول دربیارم.اما حالا یه طریق دیگه ای که ایشالا بعدا به ذهنم خطور میکنه.

 

نصفه مونده

پارت اول: یه چیزی توم وجود داره که هی حرف میزنه و وول میخوره،اون کرم ارزش آفرینیه به نظرم.

میشل اوباما تو کتاب بی کامینگ نوشته که خودش و اوباما همیشه میخواستن یه کاری بکنن،یه اثری بزارنفیه کمکی بکنن.واسه همین شغلای پردرآمد و با کلاس رو رها می کردن و می رفتن سراغ کار دیگه.

پارت دوم:دکتر بعضی وقتا میزنه زیر گوشم،اون روز گفت اگر ناراحتی سعی اون اونقدری قوی شی که تغییر ایجاد کنی جای اینکه غر بزنی.

پارت سوم:امروز شاگردای کارمند دولتم میگفتن همه چی برگشته به حالت قبل و در جواب من که گفتم نه بابااااا،دانشگاه ها و مدارس حالا حالاها تعطیلن گفتن اونا که مهم نیستن..........

پارت چهارم:آقای دکتر میگفت که یه جا خونده در جامعه ای که نمیدونم چی میشه،ارزش ها ضد ارزش میشن....