بالاخره باید تصمیم بگیرم

اینکه آدم کلا ندونه چیکار کنه ام مسئله جالبیه...مثل من.

اینکه چی از خودم میخوام واقعا...

قدیما فک میکردم باید مثل یه مرد زحمت بکشم و تلاش کنم و مردونه زندگی کنم.

بعد دیدم نه...

الان که تو سازمانی که میرم دارم یه سری زنا رو میبینم که بعد از سال ها مردونه تلاش و زندگی کردن به هیچ جای خاصی نرسیدن.به عنوان یک زن هیچ زیبایی و ظرافتی براشون نمونده،هیچ اخلاق خوبی،هیچ دستاوردی،از لحاظ مالی ام همینطور.حتی یه ماشین برای خودشون ندارن.در حد پراید حتی و البته انتظاری ام ندارن...یه سفر نرفتن.یه تیکه لباس خفنم تا حالا برای خودشونم نخریدن و البته درامد و تحصیلات خوبی دارن...

پس چرا اینطوری ان؟؟؟؟خیلی من واسشون ناراحتم.

خیلی سعی میکنم تشویقشون کنم به خودشون برسن.سعی میکنم بهشون روحیه بدم تشویقشون میکنم به قرتی بازی حتی J

این شد که دیدم اگه تو خونه نشستن و از مرد انتظار داشتن بشه یه زندگی به خوبی زندگی شادی و صنم و آرزو به شیکی اونا به آرامش و اخلاق خوب و زیبایی و سواد به جا و سفرهای خفن،پس عین اونا شیم...

یه چند هفته است که تو این فکرام که دیدم نه اینم نمیشه من نیستم همچین داستانیو.

که هیچ تلاشی نکنم و تو خونه بشینم که یه مرد خوب و حفن پیدا شه و بیاد خرجمو بده خیلی مسخرست واسه من باعث عذابه...

پس دیدم تعادل...لذت بردن...هم باید زنونگی و زیبایی و حس ها و خواسته ها و غرایض دخترونت تو اولویت باشه هم هدف هات...

قدم اول ورزشکار شدن

اولین چیزی که من توی ورزش یاد گرفتم این بوده که کسی که میخواد تازه ورزش رو شروع کنه به ورزش علاقمند کنم اما خستش نکنم.با چندتا حرکتی که مطمئنم جواب میده رو بدنش با حرکت های ساده اما پرتکرار وگاهی با تمرین های خاص و سخت که ببینه قابلیت های لازم رو داره.خودمم اینطوری عاشق ورزش شدم.

یافتم

یکی از کشفای بزرگمم اینه که باید به خودم یه جوری انگیزه بدم قبل از انجام کارهام.دیدن عکس مربوط به اون قضیه یا رفتن به یه سری جاها خیلی بهم این انگیزه رو میده.

مثلا وقتی حال ورزش ندارم دیدن عکس ورزشکارای خوش هیکل و موفقیت هاشون،وقتی حال درس ندارم دیدن پیج این آدم درس خونا چه ایرانی چه خارجی و موفقیت هاشون و حس و حالشون و تو همه چی خلاصه.

خوندم مطلب راجه به اون قضیه هم بهم خیلی انگیزه میده.